Διαχείριση του Όζου του Θυρεοειδούς Αδένος
Η ύπαρξη ενός ή πολλαπλών όζων στον Θυρεοειδή αδένα του ανθρωπίνου σώματος, είναι μια συχνή κατάσταση. Στους ενήλικες, το ποσοστό των ατόμων στα οποία ανευρίσκεται κάποιος όζος στον Θυρεοειδή αδένα, κατά την διενέργεια ενός υπερηχογραφήματος, υπερβαίνει το 70%.
Σε γενικές γραμμές, η πιθανότης ενός θυρεοειδικού όζου να είναι κακοήθης κυμαίνεται μεταξύ 5-10%.
Αξιολόγηση του όζου του θυρεοειδούς Αδένος:
- Όταν πρόκειται για όζο ή όζους μικρότερους του ενός εκατοστού, γίνεται ετήσιος έλεγχος με Υπερηχογράφημα
- Εάν κατά τον ετήσιο αυτό έλεγχο διαπιστωθούν μεταβολές στην εμφάνιση ή στο μέγεθος του όζου, ακολουθεί παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται από τον όζο [βιοψία δια λεπτής βελόνης (Fine Needle Aspiration Biopsy- FNAB)]
- Εάν πρόκειται για μονήρη όζο, ο οποίος υπερβαίνει το 1 εκατοστό, γίνεται παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται από τον όζο (FNAB). Ένας μονήρης όζος του θυρεοειδούς, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι καρκίνος του θυρεοειδούς (2,7-30 %), σε σχέση με ένα όζο στα πλαίσια ενός πολυοζώδους Θυρεοειδούς (1,4-10 %).
- Όταν ο όζος υπερβαίνει τα 3 εκατοστά πρέπει να γίνεται θυρεοειδεκτομή, γιατί είναι μεγάλη η πιθανότητα σφάλματος στην Κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται από τον όζο. Δηλαδή, η Κυτταρολογική εξέταση του υλικού, όταν ο όζος υπερβαίνει τα 3 εκατοστά, μπορεί να είναι ψευδώς αρνητική για καρκίνο. Όποτε, όταν ο όζος υπερβαίνει τα 3 εκατοστά, πρέπει να αφαιρείται ο Θυρεοειδής χωρίς να απαιτείται παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση (FNAB).
- Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδικού καρκινώματος, γίνεται παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται από τον όζο (FNAB), ανεξαρτήτως μεγέθους όζου, δεν προαπαιτείται δηλαδή ο όζος να υπερβαίνει το 1 εκατοστό, όπως προαναφέρεται στην παράγραφο Νο 3). Εάν ο ασθενής με όζο του θυρεοειδούς έχει συγγενή πρώτου βαθμού με ιστορικό καλώς διαφοροποιημένου καρκινώματος του θυρεοειδούς, η πιθανότης ο όζος αυτός να είναι καρκίνωμα, είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από ότι στον γενικό πληθυσμό.
- Όταν υπάρχει ιστορικό ακτινοθεραπείας ή εκθέσεως του ασθενούς σε ακτινοβολία στο παρελθόν, γίνεται παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση, ανεξαρτήτως μεγέθους όζου (FNAB).
- Εάν η Κυτταρολογική εξέταση δείξει καλοήθη βλάβη, ακολουθεί ετήσιος έλεγχος με Υπερηχογράφημα. Νέα παρακέντηση του όζου και Κυτταρολογική εξέταση θα γίνει μόνο αν υπάρξουν μεταβολές στον όζο.
- Όζοι οι οποίοι στο Υπερηχογράφημα είναι εντελώς συμπαγείς ή μεικτοί (κυστικοί και συμπαγείς) στην σύστασή τους, πρέπει να ελέγχονται με (FNAB)
- Όζοι οι οποίοι έχουν μικροαποτιτανώσεις (μικροασβεστοποιήσεις) στο Υπερηχογράφημα πρέπει να ελέγχονται με (FNAB). Οι Ασβεστοποιήσεις οι οποίες μπορεί να παρατηρηθούν σε ένα όζο του θυρεοειδούς, στο Υπερηχογράφημα, διακρίνονται στις: Μεγαλοαποτιτανώσεις [μεγαλοασβεστοποιήσεις (Solid Calcifications)] οι οποίες είναι αθώες και στις Μικτοαποτιτανώσεις (Psammomatous Microcalcifications) οι οποίες μπορεί να παρατηρηθούν στο Θηλώδες καρκίνωμα.
- Όζοι οι οποίοι έχουν αυξημένη αγγείωση στο Υπερηχογράφημα πρέπει να ελέγχονται με (FNAB).
- Όταν τα όρια του όζου είναι ανώμαλα στο Υπερηχογράφημα, πρέπει ο όζος να ελέγχεται με (FNAB).
- Όταν απουσιάζει η άλως (φωτεινός δακτύλιος πέριξ του όζου), πρέπει ο όζος να ελέγχεται με (FNAB).
- Όταν συνυπάρχει λεμφαδενοπάθεια κατά τον χρόνο της διαγνώσεως
- Οι πιο πολλές κύστεις που ανευρίσκονται στο Υπερηχογράφημα του Θυρεοειδούς, ουσιαστικά είναι κυστικές εκφυλίσεις αρχικά συμπαγών αλλοιώσεων (όζων). Διερεύνηση πρέπει να γίνεται στις κύστεις οι οποίες έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά :
- αυτές με ανώμαλο σχήμα
- αυτές που έχουν διαφραγμάτια
- αυτές που έχουν πολυλοβώδη μορφή
- αυτές που έχουν πεπαχυσμένα τοιχώματα (σε κάποιο σημείο ή σε όλη την έκταση του τοιχώματος)
- αυτές που έχουν θηλώδεις σχηματισμούς που προβάλλουν μέσα στην κύστη.
Η FNAB αποτελεί το πιο σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο, στην αξιολόγηση του όζου του θυρεοειδούς. Η εισαγωγή της FNAB στην διαδικασία εκτιμήσεως του θυρεοειδικού όζου, μείωσε κατά 50% το αριθμό των διαγνωστικών θυρεοειδεκτομών.
Για την τεχνική της Θυρεοειδεκτομής γίνεται αναφορά σε άλλη σελίδα της ιστοσελίδος μου [Θυρεοειδεκτομή].